Blog #6 – De tenniselleboog, niet alleen door tennis
De tenniselleboog of tennisarm is een peesblessure waarbij pijn wordt gevoeld aan de buitenkant van de elleboog. Het komt vooral voor bij mensen tussen de 35 en 55 jaar. De pezen van de spieren die de pols voornamelijk strekken (dorsaalflexie) zijn hierbij aangedaan. De medische term voor een tenniselleboog is laterale epicondylalgia, eerder werd het een laterale epicondylitis genoemd (een term die nog steeds veel gebruikt wordt). Aangezien er weinig ontsteking bij komt kijken is deze naamgeving veranderd, zie hiervoor ook de derde blog over de naamgeving van peesblessures. Het kan een langdurige blessure zijn, 50% van de mensen die hun huisarts bezoeken voor hun tenniselleboog geven aan dat ze na 1 jaar nog steeds last hebben van pijn aan de elleboog. In deze blog zullen een aantal eigenschappen van een tenniselleboog worden besproken en zal worden uitgelegd waarom de naam tenniselleboog een beetje misleidend is.
Niet alleen door tennis
Het is een misvatting dat een tenniselleboog alleen voorkomt bij mensen die tennissen. Tennis is wel een risicofactor voor het ontstaan van deze peesblessure. Ongeveer 40% van alle tennissers ervaart wel eens tenniselleboog klachten. Desalniettemin is het zeker niet de enige belangrijke risicofactor voor het ontstaan van een tenniselleboog. Het type werk dat iemand doet speelt ook een belangrijke rol: het hebben van een beroep waarbij met de handen gewerkt moet worden (bijvoorbeeld fabrieksmedewerkers en werknemers in de vleesindustrie), is misschien wel een net zo belangrijke risicofactor. Het gaat hier vooral om mensen die gedurende de hele dag herhaalde bewegingen moeten maken met de handen. Dit is ook de groep die de minst goede prognose voor volledig herstel na een behandeling heeft. Een tenniselleboog zorgt bij deze mensen vaak voor ziekteverzuim. Andere risicofactoren zijn roken, een hogere leeftijd, kantoorwerk en vrouwelijk geslacht.
Wat is pijnlijk?
Met name krachtige grijp, knijp en draaibeweging zullen pijnlijk zijn bij iemand met een tenniselleboog. Hierbij kan je denken aan het openmaken van een pot groenten, snoeien in de tuin, het dragen van een boodschappentas, een handdoek uitwringen en natuurlijk tennissen. Het geven van weerstand aan de bovenkant (dorsaal) van de hand is in de meeste gevallen ook pijnlijk.
Diagnose
De diagnose tenniselleboog zal gesteld worden op basis van de presentatie van de klachten en een aantal fysieke testen. Daarnaast kan gebruik gemaakt worden van een vragenlijst zoals de Patient Rated Tennis Elbow Evaluation (PRTEE) om een beter beeld te krijgen van de ernst van de klachten. Het gebruik van diagnostische beeldvorming zoals echografie is in de meeste gevallen alleen geïndiceerd als er sprake is van een mogelijk andere diagnose.
Wat we na deze blog kunnen concluderen is dat een tenniselleboog zeker niet alleen voorkomt bij tennissers. Het is een overbelasting van de pezen van de strekspieren (extensoren) van de pols. Die overbelasting kan naast tennis ook veroorzaakt worden door bijvoorbeeld (huishoudelijk) werk.